Onze school is niet een school zoals de meesten van ons gewend zijn. Kinderen zijn hier op school vrij om te leren wat zij willen en wanneer zij dit willen. Het onderwijs is daarmee volledig gericht op de intrinsieke motivatie van het kind. Kinderen, en mensen over het algemeen, zijn van nature leergierig, weetgierig, nieuwsgierig. De school zorgt voor de randvoorwaarden (veiligheid, wet, visie en financiën) waarbinnen de studenten zich kunnen ontwikkelen.

Ja, wij zijn een erkende school. Onze school valt onder het wettelijk kader van een B3 school (particuliere school). Ook onze school wordt door de inspectie bezocht en beoordeeld. Onze inspectierapporten vindt u hier 

Ja, u voldoet aan de leerplicht als uw kind bij ons naar school gaat. We zijn in mei 2019 door de inspectie voorzien van een goedkeuring voor het basisonderwijs, wat maakt dat wij een officiële school zijn voor kinderen in de leeftijd 4 tot 14 jaar. Voor wat betreft het middelbare onderwijs zijn wij officieus erkend. In 2020/2021 willen wij ons ook officieel een school kunnen noemen voor studenten van 14 tot 21 jaar. Wij nodigen de onderwijsinspectie sinds begin 2020 uit om goedkeuring te verlenen. Vanwege Corona is dit door de inspectie enkele malen uitgesteld.

Zeker, elk kind dat later in de maatschappij een gelukkig leven wil vormgeven, kan veel plezier hebben van lezen, schrijven en rekenen. En ze leren het vanzelf!

Bij alle activiteiten die een kind ontplooit is een scala aan vaardigheden nodig. Lezen, schrijven en rekenen zijn slechts enkele van deze vaardigheden. Samenwerken, ontmoediging te boven komen, creativiteit, materialenkennis etc etc komen er ook bij kijken, en zijn ook allemaal waardevolle lessen.

Ja, maar… De wens een diploma te willen halen moet wel volledig vanuit de student komen. Het diploma is in onze ogen namelijk niet een doel, maar een middel om naar een vervolgopleiding te kunnen gaan. Studenten bij de Tijd en Ruimte doen daarom staatsexamens in de vakken die ze zelf willen halen. Maar soms kiezen ze ervoor om een toelatingstoets te halen, of worden zelfstandige.

De Tijd en Ruimte is geschikt voor elk kind dat aanspreekbaar is op haar/zijn gedrag. Maar niet elke ouder is geschikt voor de Tijd en Ruimte. Vertrouwen op de capaciteiten van kinderen om zelf hun leerweg vorm te geven is soms te spannend voor ouders. Toch is dit vertrouwen noodzakelijk: een kind kan in een spagaat terechtkomen tussen het volgen van hun intrinsieke motivatie en loyaal zijn aan de verwachtingen van de ouders. Dit verstoort de intrinsieke ontwikkeling van de student en daarom kan het soms beter zijn een andere school te kiezen.

In een sociocratische leeromgeving gaan studenten als vanzelf oefenen met aanvoelen waar hun vrijheid eindigt en de vrijheid van een ander begint. En waar persoonlijke grenzen liggen. Dit vraagt om continu afstemmen, en als er conflicten ontstaan is er altijd tijd en ruimte om deze op te lossen. Studenten leren goed inschatten wat de invloed van het eigen handelen is op anderen en om balans te vinden tussen persoonlijke doelen en collectieve doelen.

De school heeft heel veel structuur: er is een wetboek vol (gezamenlijk afgesproken) regels! Maar binnen deze structuur is er heel veel vrijheid.

Kinderen hebben allemaal andere talenten en uitdagingen. En daar hebben ze hun hele leven mee te doen. Daarom is het heel belangrijk voor kinderen om zelf te leren omgaan met hun lichaam en karakter. Als daar structuur bij hoort, dan kunnen kinderen deze zelf ontwikkelen: wat helpt, wat niet. Waar word ik blij van, wat vind ik niet fijn?

En zo ontwikkelt elk kind voor zichzelf de structuur die ze nodig heeft.

Onze maatschappij lijkt heel erg op het leven in onze school: Vrijheid zonder de vrijheid van anderen te beperken, verschillende mensen met verschillende interesses en verschillende vaardigheden die samen doelen proberen te verwezenlijken. Die daarin een stem hebben. Waarin conflicten ontstaan die opgelost moeten worden.

Onze studenten worden voorbereid op een leven in deze maatschappij, waarbij ze vaardigheden hebben ontwikkeld die in onze maatschappij hard nodig zijn: compassie, gelijkwaardigheid, respect.

Als een kind van 4 op onze school begint, dan gaat ze haar neus achterna zoals ze dat haar hele leven al gedaan heeft.

Als een kind eerst op een reguliere school heeft gezeten, en dus een tijd is ondergedompeld in een wereld van “doen wat er van je verwacht wordt”, dan zal hij/zij de eerste tijd inderdaad niets doen. Want er komen geen opdrachten en er zijn geen verwachtingen. En vaak is er ook behoefte aan “helemaal niets doen”. Bijkomen, inhalen. Achter laten. Tot jezelf komen.

Na verloop van tijd (ergens tussen een paar weken tot een paar jaar(!) ) zal elk kind haar intrinsieke motivatie hervinden en gaan doen wat ze wil gaan doen. En alle obstakels overwinnen om bij dat doel te komen: leren lezen, rekenen, naaimachine kopen, vaardigheden oefenen, hulp durven vragen.

Verveling is in dat proces een belangrijke fase: jezelf voorbereiden om de stap te zetten waarvan je weet dat die nodig is, maar je hebt nog te veel weerstand. Wacht rustig af: een kind kan niet niet-leren…!