LEREN DOE JE SOWIESO
10 kilometer wandelen, dan met een bootje, slapen in een berghut en de volgende dag weer terug. Dat is het plan. Ik dacht altijd dat school was om te leren en vakantie om uit te rusten van al dat leren. Sinds mijn dochter Annabloem op de Democratische school in Den Bosch zit heb ik zoveel inzichten over wat leren eigenlijk is. En leren doen we op dit tripje door de bergen van Lapland! We beginnen met zoeken van onmisbare wandelstokken. Er wordt wel gezegd dat een wandelstok jou vindt in plaats van andersom.. we vinden vier mooie voor ons gezin en Annabloem leert hoe ze met het zakmes van zich af snijdend een goede punt aan de stok maakt. Ze is trots dat ze de perfecte stok voor haar 2-jarige broertje vindt. Ze doet zelf een rugzak om, in de bergen draagt iedereen zijn eigen bagage leert ze, al is dat in haar geval alleen water en haar knuffel.. we gaan op pad, worden geplaagd door muggen en de benen zijn stram. Ik vertel haar dat je lijf even warm moet lopen en dat lang wandelen soms niet fijn is en soms super fijn. Een half uur later loopt ze fluitend voor me. Haar voeten perfect manoeuvrerend over stenen en boom wortels, wat een balansles . Het is stil, doodstil. Af en toe een fluitende vogel is het enige geluid. Ze leert dat stilte fijn is. Er komt ruimte in haar hoofd en haar hart. Ze vraagt me het verhaal van haar bevalling te vertellen en ik leer haar over de kracht van het vrouwen lichaam, het wonder van geboorte en het soms ingewikkelde samenspel met het ziekenhuis toen mijn intuïtie iets anders zei dan de artsen. Papa Maarten loopt een paar minuten voor ons met onze 2-jarige in zijn rugzak. Hij tekent elke keer een letter op het wandelpad zodat de Limburgse grap ‘jullie zijn vodsers’ uiteindelijk te lezen is en zo is ook de leesles aanwezig in dit tripte . Ze leert de wandelkaart lezen en krijgt bij elke vijf kilometer een ring in haar wandelstok gekerfd dus ook de rekenles pakken we mee. Dan na 4 uur lopen komt de teleurstelling: de boot vaart niet door te harde wind. We moeten nog 6 kilometer doorzetten wandelen de bergen door. Flexibel zijn en doorzetten is deze les. We worden beloond, de hut is te gek en we zijn dankbaar voor ons eigen kamertje in plaats van een slaapzaal. Op de terugweg wil ze graag zelf verhalen vertellen en ze verzint een eigen verhaal over prinsessen en jongens, wat een creativiteit en fantasie komt er los! Dit tripje wordt voor mij weer eens bevestigd: kinderen leren sowieso.
Stefanie (moeder Annabloem)